Kakkerlakken in de midscheeps en drenkelingen op het achteruit
– Een zeemansleven in de jaren zestig –

Verhalen van Nederlandse zeevarenden zijn bijna altijd boeiend om aan te horen.
In dit boek vertelt een van hen zijn verhaal.Bij de keuze de verhalen heb ik me laten leiden door wat er in doorklinkt over het leven aan boord van Nederlandse schepen in, ruwweg, de laatste helft van de twintigste eeuw.
Het is de periode die kort na de tweede wereldoorlog begint en met de komst van de
eenentwintigste eeuw eindigt. De verhalen zijn zo veel mogelijk chronologisch gerangschikt.
Dit boek gaat over het leven van onze zeevarenden zoals ze het zelf vertellen.
Over mensen die ver van huis moeten leven en werken op hun schip en die elke dag weer
lieten zien dat de Nederlandse schepen met hun Nederlandse bemanningen in goede
handen waren. Winter 1963. Een 17-jarige knaap gaat voor het eerst naar zee. Voor hem in plaats van
suffe schoolbanken, prachtig gelijnde schepen, bemanningen van ruim veertig koppen en
tien maanden van huis. Hoe bracht deze knaap, als één van de duizenden Nederlandse
zeelui in de gloriedagen van onze koopvaardij zijn tijd door aan boord, in vele exotische
havens en tijdens verlof? Met de komst van de containerschepen en een romance aan de
wal, kwam er voor velen een eind aan dat mooie zeemansleven. Over deze verdwenen
wereld vertelt dit pakkende en sprankelijke boek.